Archief

 

(28 oktober 2017)

(midden september 2017)

In onze Khedeli-gemeenschap te Georgië, onze zusterinstelling die wij al 18 jaar ondersteunen, wordt er aan de toekomst gebouwd... en dat mag u letterlijk nemen want sinds kort is het 3e huis in afwerkingsfase. Het zal onderdak geven aan 10 kinderen met een handicap.

Hier enkele foto's, alsook van de omgeving. 

(einde augustus - begin september 2017)

Er is heugelijk nieuws: onze koeien geven nu weer zoveel melk dat er genoeg kazen kunnen gemaakt worden! Alsook platte kaas, yoghurt en onbehandelde melk zullen we genoeg kunnen verkopen. 

Ziehier een impressie van hoe onze kaasrijping er momenteel uitziet. 

(einde augustus 2017)

 

 

(weekend van 19 en 20 augustus 2017)

 

Dinsdag, 12 januari 2016

Het nieuwe jaar is ondertussen al goed ingezet en ook op De Toekomstbeurs zal ons team aanwezig zijn.

Wees welkom!

 

 

 

Donderdag, 20 augustus 2015

Dorpsgemeenschap Widar in Merksplas organiseerde deze zomer, binnen het kader van Rechtstreeks Toegankelijke Hulp, een boerderijkamp voor kinderen met een mentale en/of fysieke beperking van 7 tot en met 13 jaar. Gedurende het kamp kregen de kinderen de kans om dieren te verzorgen en te voederen, een ritje te maken met paard en kar, mee te draaien in de bakkerij en tuin van Widar, spelletjes te spelen met elkaar en nog veel meer leuke dingen!

Het kamp werd georganiseerd voor kinderen met een mentale en/of fysieke beperking van 7 tot en met 13 jaar oud. Het kamp liep van 6 juli tot en met 31 juli en ging door op de boerderij van Widar, Acaciaweg 6 te Merksplas .De kinderen werden om 8.30u verwacht aan de boerderij. Om 17.00u eindigde de dag en gaan de kinderen weer naar huis.

De boerderijkamp Facebook-pagina

Een uitgebreid verslag mét foto’s over dit kamp volgt nog! 

Donderdag, 8 januari 2015

De stal is nog steeds in volle verwerking. We willen graag de nieuwe stal in werking hebben dit jaar…dus met veel zweten en zwoegen geraken we er wel.

Zie hier het resultaat tot nu toe:
 

Voor de koeien bij Widar in Merksplas wordt vanaf juli 2014 een nieuwe stal gebouwd, waar de mest wordt opgepot en regelmatig overdekt met stro. De financiering gebeurt gedeeltelijke met Europese subsidies via Leader.

‘De huidige stal is te krap geworden als erin gewerkt moet worden. Bovendien worden de milieunormen strenger en daarom zal na het bouwverlof een aannemer starten met de bouw van een nieuw stalgebinte. Over een jaar moet de nieuwe stal klaar zijn en zal de huidige stal omgebouwd zijn tot een multifunctionele ruimte’, zegt Dirk Govaerts.

 

donderdag, 7 maart2103

In het Turnhoutse is er een groot tekort aan mogelijkheden voor opvang van kinderen met een handicap. Zij moeten zich vooral richten tot de grote instellingen rond Antwerpen. Aan deze nood wil Widar tegemoet komen. Binnen korte tijd beginnen we aan de opvang van vier kinderen die een matige tot ernstige mentale handicap hebben. Hiervoor hebben we een groot huis ter beschikking gekregen in Vosselaar.

We zijn blij dat Widar hiermee een -al is het zeer bescheiden- steentje kan bijdragen aan de ontwikkeling van de antroposofische heilpedagogie in Vlaanderen. Laat ons hopen dat we in de toekomst zo vele kinderen op weg kunnen helpen in hun leven.

dinsdag , 29 januari, 2013

vrijdag, 21 september, 2012

dinsdag, 29 january,i2013

Inspirerende kersttijd en daadkrachtig nieuw jaar wenst u Dorpsgemeenschap Widar …

December 2015

“ Liefde is de brug
tussen materie en geest,
open je hart
opdat het geboren worde”

 

 

Donderdag, 19 maart 2015

Beste bio-liefhebber of geïnteresseerde,

Widar nodigt je in het kader van de Bioweek uit voor een begeleide wandeling met als thema ‘biodynamische landbouw en zorg’. Tijdens een rondleiding ontdek je het verhaal achter onze nieuwe koeienstal; dit project wordt  gesteund door Leader Markaante Kempen. Verder breng je ook een bezoekje aan de bakkerij, de tuin, de melkerij, de weverij, de verwerking en de winkel.

Deelname is gratis, maar de plaatsen zijn beperkt. Graag een plaatsje reserveren via winkel@widar.be.

Deze rondleiding gaat door op donderdag 11 juni om 14u. Plaats van afspraak: Lipseinde 43, 2330 Merksplas aan de winkel. De rondleiding zal ongeveer twee uur duren. Na afloop kan je nog een drankje nuttigen en proeven van onze eigen producten.

We hopen je te mogen verwelkomen!

Met vriendelijke groeten,

Dorpsgemeenschap Widar

 

REPORTAGE DUURZAME ZORGBOERDERIJ IN MERKSPLAS TOE AAN UITBREIDING
Het gewone leven is de beste therapie
03 DECEMBER 2014 | Van onze medewerkster Grete Simkuté

De Verenigde Naties riepen 3 december uit tot Internationale dag voor mensen met een handicap, om hiermee hun gelijke kansen in de verf te zetten. In dorpsgemeenschap Widar, waar zestig mensen met én zonder handicap zij aan zij wonen en werken, brengen ze dat in de praktijk.

Na een feestelijke lunch vol gezang, handgeklap en een zelfbereide pizza op verzoek van de jarige, trekken de twaalf bewoners van huis Skirne zich terug op hun kamers. Twee vrije uurtjes om wat te luieren, voor ze weer aan de slag moeten. Want ook al hebben ze een lichte tot zware verstandelijke handicap, de volwassenen die in de sociaal-therapeutische dorpsgemeenschap Widar wonen, werken net als ieder ander.

In deze zorgboerderij in Merksplas nemen mensen met een beperking actief deel aan het leven op de boerderij. Ze kneden deeg in de bakkerij, verzorgen de koeien, breien sjaals in de weverij en telen groenten en fruit op de ruim 40 hectare land- en tuinbouwgrond.

De ‘oogst’ is niet enkel voor de eigen consumptie, maar vindt ook gretig aftrek bij de buurtbewoners in de winkel op het erf. ‘De boodschap die de gehandicapte mens voortdurend hoort, is dat hij ongewenst en overbodig is’, zegt Widar-directeur Jan Borghs (62). ‘Door met een product bezig te zijn voor een ander, krijgt hij zijn waardigheid terug. Het werk is de therapie.’

Borghs, die psycholoog is, startte het project samen met zijn vrouw Joke Vollebregt (60) en twee bevriende gezinnen in 1982. Gedreven door het ideaal om mensen met een beperking een zo normaal mogelijk leven te bezorgen, kochten ze een huis in de regio Turnhout. Erkenning als een ‘tehuis voor gehandicapte niet-werkenden’ en de bijbehorende subsidies kwamen vier jaar later.

Omgekeerde integratie
Inmiddels is Widar uitgedijd tot een middelgrote woon- en werkgemeenschap, uniek in zijn soort in het hele Nederlandse taalgebied. Zes huizen zijn een thuis geworden voor 46 zorgbehoevenden, die er samenwonen met 13 medewerkers en hun gezinnen. ‘Omgekeerde integratie’, noemt Borghs het concept.

Het uitgangspunt: mensen met een handicap zijn niet gelijk, wel gelijkwaardig. ‘En dus hebben zij net zo goed nood aan een gezinsgericht en werkzaam leven. Wij halen de maatschappij naar binnen door de gezinnen die hier wonen. Zij voeden hun kinderen hier op, de bewoners gaan deel uitmaken van het gezin. Zo leren ze over een aspect dat niet evident is in hun leven: het vader- of moederschap.’

De 150 broden die elke dag gebakken worden zijn ‘allerminst louter bezigheidstherapie’, benadrukt Borghs. Toch is het van belang dat de productie wordt aangepast aan het ritme en mogelijkheden van de bewoners. Zo beginnen de bakkers en hun assistenten pas om 8 uur ’s ochtends met het bakproces; de broodronde naar de biologische winkels en restaurants vindt in de namiddag plaats.

Iedereen draagt een steentje bij, op zijn eigen manier. Borghs: ‘Een van de bewoners heeft een eigen zetel in de bakkerij, van waaruit hij dagelijks toezicht houdt. We hebben wel eens gevraagd of hij niet wilde stoppen. Het antwoord was een luide “nee”. Hij voelt zich onmisbaar.’

Ook Nancy Coene (37) werkte, in de twintig jaar dat ze in Widar verblijft, een poos tussen de broden en het gebak. ‘Maar ik vond dat te vermoeiend’, geeft ze toe. Nu doet ze ’s ochtends het huishouden in een van de huizen, en snijdt en verpakt ze het brood voor de hele gemeenschap in de namiddag. Coene heeft een aangeboren ontwikkelingsstoornis; na haar geboorte werd ze afgestaan ter adoptie. In haar jeugd verbleef ze in talloze pleeggezinnen. ‘Ze heeft daar het een en ander heeft meegemaakt’, vertelt Vollebregt. ‘Veel bewoners die hier komen, hebben al een heel traject achter de rug. Dat ze hier eindigen, is vaak de best mogelijke wending aan hun verhaal.’

Coene glundert als haar gevraagd wordt hoe ze het stelt in Widar. ‘Ik vind het leuk, zo leuk!’ Ze toont trots een zelfgeweven pop, en vertelt over het aankomende kerstfeest, een van de jaarfeesten die uitgebreid gevierd worden in de gemeenschap.

Doctor in de filosofie
Overal, van de stallen tot de kaasmakerij, zijn professionals aan het werk die de bewoners begeleiden . Bram Goetschalckx (32) behaalde zijn doctoraat in de filosofie en volgde een avondopleiding aan de bakkersschool. Behalve bakker is hij dus ook pedagogisch opvoeder van de zes bewoners met wie zijn gezin (vrouw en dochtertje van drie) sinds een jaar een huis deelt. ‘Het is hard werken’, zegt Goetschalckx. ‘Zowel in de bakkerij als thuis moet je heel alert zijn. De verantwoordelijkheid drukt soms zwaar. Zorg verlenen is meer dan enkel helpen bij het tandenpoetsen of aankleden, maar gaat er vooral om je te verbinden met de ander.’
Zijn vriendin Joke Kusters (36) roemt de aandacht voor het milieu, de mens, het eten. ‘Die levenskwaliteit is bijna onmogelijk te realiseren in een ander werkschema’, zegt ze.

Als vreemde eend in de zorgverleningssector wekken de ideologie en de werkwijze van de zorgboerderij geregeld onbegrip op. ‘Ik krijg vaak de vraag waarom deze mensen toch zo hard moeten werken, en of ze niet beter af zijn als je ze voor de televisie plant’, vertelt Borghs.

En? ‘Natuurlijk niet! We zien dat de bewoners hun beperking overstijgen doordat ze hier als gelijkwaardige mens worden behandeld. Duurzaam en mensgericht zijn we, in plaats van opgejaagd en resultaatgericht.’ Borghs verwijst hierbij naar de reguliere zorginstellingen, die zich in zijn ogen richten op het ziektebeeld in plaats van op het mensbeeld.

‘De juiste vraag is niet: wat schort er aan die persoon, maar hoe kan hij groeien?’ Dit ontwikkelingsprincipe is niet enkel toe te passen op de bewoners, maar ook op Widar zelf. De gemeenschap is vorig jaar begonnen met uitbreiding in het naburige Hoogstraten. Een huis is al bewoond, een tweede wordt gebouwd. Door de bewoners zelf, want ook in ‘de bouw’ stropen ze maar al te graag hun mouwen op.